Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό δάσος, ζούσε ένα σαλιγκάρι. Εξωτερικά ήταν ένα συνηθισμένο σαλιγκάρι όπως τόσα και τόσα άλλα. Όμως μέσα του συνέβαινε κάτι διαφορετικό, τον έκαιγε μια φλόγα. Να ταξιδέψει! Ο προορισμός, που είχε θέσει στον εαυτό του ήταν η πόλη. Μια πόλη που είχε δει μόνο τα φώτα της, ένα βράδυ που κατάφερε να σκαρφαλώσει στο ψηλότερο δέντρο του δάσους. Τόσο τον είχε μαγέψει το θέαμα, που αμέσως είπε μέσα του "εκεί θέλω να πάω", και άρχισε να οργανώνει το ταξίδι του..
Ύστερα από λίγες μέρες κι αφού τα είχε οργανώσει όλα στην εντέλεια, ξεκίνησε. Βρήκε το μονοπάτι που θα τον οδηγούσε κατευθείαν στην πόλη και άρχισε να σέρνεται πάνω του, αργά αργά ...σαλιγκαρίσια!
Οι μέρες περνούσαν. κι εκείνο εκεί, στον αγώνα του να φτάσει στην πόλη. Όταν κουραζόταν, σταματούσε λίγο να ξαποστάσει κι ύστερα πάλι ριχνόταν με καινούρια ορμή στον δρόμο. Όμως, πόση ΄'ορμή" μπορεί να έχει ένα σαλιγκάρι; Η ταχύτητά του ήταν τόσο αργή, που μερικές φορές σκεφτόταν πως δεν θα φτάσει ποτέ στον προορισμό του.. Ήταν κι αυτά τα μυρμήγκια που τον προσπερνούσαν με γρηγοράδα! Μια μέρα σταμάτησε ένα από αυτά και του είπε
"Σε ζηλεύω φίλε μου, που περπατάς τόσο γρήγορα! Αν είχα εγώ την ταχύτητά σου, θα πήγαινα στην πόλη μια ώρα αρχύτερα και δεν θα αργούσα τόσο."
Το μυρμήγκι απόρησε. Σήκωσε αδιάφορα τους ώμους του.
"Μα γιατί να θέλω να πάω στην πόλη;" είπε και συνέχισε την πορεία του.
Πέρασαν κι άλλες μέρες και το σαλιγκάρι είχε αρχίσει να δυσανασχετεί με την αργοπορία του. Περνούσαν πάνω από το κεφάλι του κι αυτές οι πλουμιστές πεταλούδες με τα φτερά τους και του θύμιζαν πως εκείνο ήταν αναγκασμένο να σέρνεται στο χώμα.. Κάποια στιγμή, μία από αυτές προσγειώθηκε μπροστά του.
"Σε ζηλεύω φίλη μου που έχεις φτερά και πετάς! Αν είχα εγώ τα φτερά σου θα έφτανα στην πόλη μια ώρα αρχύτερα" της είπε.
"Μα γιατί να θέλω να πάω στην πόλη;" απόρησε η πεταλούδα και πέταξε προς το κοντινότερο λουλούδι.
Το σαλιγκάρι συνέχισε την αργή του πορεία με επιμονή και θέληση. Κι άλλες μέρες πέρασαν μα η πόλη ήταν πολύ μακριά ακόμα.
Λίγο η ζέστη, λίγο οι πέτρες που του έκοβαν τον δρόμο κι έπρεπε να τις προσπεράσει σκαρφαλώνοντας πάνω τους, λίγο το ένα λίγο το άλλο, οι δυνάμεις άρχισαν να τον εγκαταλείπουν.
Ήταν κι αυτές οι ακρίδες που περνούσαν από δίπλα του πηδώντας γρήγορα! Πόσο τις ζήλευε.
Μια ακριδούλα στάθηκε για μερικά λεπτά δίπλα του για να μασουλήσει ένα φυλλαράκι.
"Σε ζηλεύω φίλη μου που έχεις μακριά πόδια και μπορείς να πηδάς τόσο μεγάλες αποστάσεις! Αν είχα εγώ τα πόδια σου θα βρισκόμουν στην πόλη με ένα και μόνο άλμα" είπε το σαλιγκάρι με παράπονο.
Η ακρίδα συνοφρυώθηκε.
"Μα γιατί να θέλω να πάω στην πόλη!" είπε ενοχλημένη και πήδηξε μακριά του.
Το σαλιγκάρι συνέχισε την πορεία του αλλά είχε αρχίσει πια να απογοητεύεται. Μέρες περνούσαν, νύχτες περνούσαν, και η πόλη ήταν πολύ μακριά ακόμα..
Κάθισε σε μια μεγάλη πέτρα να ξαποστάσει και να σκεφτεί έναν τρόπο για να πάει πιο γρήγορα στην πόλη. Όμως όσο σκεφτόταν τόσο κατέληγε σε αδιέξοδο. Ίσως να μην ήταν καλή ιδέα τελικά, ίσως έπρεπε να μείνει πίσω, στο δάσος. Ίσως τα σαλιγκάρια να μην πρέπει να κάνουν όνειρα! 'Ολα αυτά σκεφτόταν το σαλιγκάρι μας και τα ματάκια του γέμισαν δάκρυα.
Μια κουκουβάγια που πετούσε εκεί γύρω, άκουσε τους λυγμούς του και πλησίασε.
Το σαλιγκάρι, βλέποντας την κουκουβάγια, τρόμαξε τόσο πολύ που έβγαλε μια κραυγή
"Σε παρακαλώ, μην με φάς!" της είπε.
Η κουκουβάγια γέλασε.
"Ηρέμησε, δεν θα σε φάω. Πες μου τι σε απασχολεί"
Το σαλιγκάρι άρχισε να της διηγείται όλη την ιστορία του και η κουκουβάγια τον άκουσε πολύ προσεκτικά. Μόλις τελείωσε την διήγηση, του είπε με την ήρεμη φωνή της.
"Σκούπισε τα μάτια σου κι ανέβα στην πλάτη μου. Θα σε πάω εγώ στην πόλη.. Αλλά πρώτα θα σου δείξω κάτι!"
Η χαρά του σαλιγκαριού ήταν μεγάλη. Επιτέλους θα τον βοηθούσε κάποιος... Ανέβηκε στην πλάτη της κουκουβάγιας, χωρίς δεύτερη σκέψη και η πτήση τους ξεκίνησε..
Όταν κόντευαν να φτάσουν, η κουκουβάγια έκανε μια στάση σε ένα ψηλό δέντρο που δέσποζε στην είσοδο της πόλης.
"Γιατί σταματήσαμε εδώ;" απόρησε ο μικρός ταξιδιώτης
"Κοίτα! Κοίτα κάτω! " του είπε η κουκουβάγια και του έδειξε τον δρόμο "Τι βλέπεις;''
"Τίποτα!.. Μόνο χώμα και πέτρες"είπε το σαλιγκάρι.
"Και τώρα κοίτα εκεί! Τι βλέπεις;" είπε και του έδειξε λίγο πιο πέρα προς το σημείο από όπου είχαν έρθει.
"Είναι η πέτρα από όπου με πήρες." είπε το σαλιγκάρι.
"Και τώρα κοίταξε πιο μακρυά πίσω από την πέτρα αυτή. Κοίτα προς το δάσος. Τί βλέπεις;"
Το σαλιγκάρι έριξε το βλέμμα του πάνω στο μονοπάτι το οποίο ξεκινούσε από το δάσος κι έφτανε μέχρι την πέτρα. Κι έτσι όπως έπεφτε επάνω του ο ήλιος...είδε.... Κάτι να γυαλίζει! Μια μακριά ασημένια κλωστή που ξεκινούσε από το δάσος κι έφτανε μέχρι το σημείο που είχε συναντηθεί με την κουκουβάγια.. Και μετά η γραμμή κοβόταν απότομα.
"Τί είναι αυτή η ασημένια γραμμή;" απόρησε το σαλιγκάρι.
"Είναι η πορεία σου! Κοίτα πόσο δρόμο έκανες μόνος σου, με την δική σου προσπάθεια. Κοίτα πως η διαδρομή σημαδεύτηκε από την γραμμή που άφησες πίσω σου.. Δεν είναι όμορφη αυτή η ασημένια γραμμή; Είναι δική σου. Εσύ την δημιούργησες. Και τώρα κοίτα την πορεία σου από την πέτρα ως εδώ.. Δεν φαίνεται να έχεις διανύσει αυτή την απόσταση. Δεν έχει τίποτα που να θυμίζει πως πέρασες αυτόν τον δρόμο. Γιατί τον διάνυσες άκοπα, επάνω στα φτερά μου. Αυτό ήθελα να σου δείξω. Και τώρα πάμε στην πόλη, σε έφερα στον προορισμό σου." είπε η κουκουβάγια και ξεκίνησε.
"Σταμάτα! Δεν θέλω να με πας στην πόλη." είπε το σαλιγκάρι.
"Άλλαξες γνώμη;''
"Όχι! Στην πόλη θα πάω, αλλά θα πάω μόνος μου! Θέλω να με πας πίσω στην πέτρα που συναντηθήκαμε." είπε ο ταξιδιώτης και η κουκουβάγια ακολούθησε την επιθυμία του..
Τον πήγε πίσω στην πέτρα και τον αποχαιρέτησε εγκάρδια.
"Καλό δρόμο φίλε μου! να προσέχεις!" του είπε.
"Σε ευχαριστώ για όλα!" απάντησε το σαλιγκάρι και συνέχισε την αργή του πορεία προς την πόλη.
Κανείς δεν έμαθε ποτέ αν έφτασε στον προορισμό του. Κανείς δεν έμαθε ποτέ , γιατί ήταν τόσο σημαντικό για ένα σαλιγκάρι να φτάσει στην πόλη.. Αυτό που όλοι είδαν και συνεχίζουν να βλέπουν αιώνες τώρα... είναι αυτές οι λεπτές ασημένιες πολύτιμες κλωστές που δείχνουν πως από αυτόν τον κόσμο πέρασαν ονειροπόλα πεισματάρικα σαλιγκάρια!
Να έχετε ένα όμορφο απόγευμα και να μην το βάζετε κάτω..
Εξαιρετικό παραμύθι και διδακτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ από καρδιάς! Καλή εβδομάδα!
Διαγραφήαν και είμαι υπέρ της βοήθειας των ανθρώπων όταν μάλιστα δεν βλάπτει σε κάτι, αντιλαμβάνομαι το νόημα και προσυπογράφω
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Γιάννη, να είσαι καλά! ΚΑλή εβδομάδα να έχουμε!
ΔιαγραφήΤο λάτρεψα το παραμύθι σου και όσα θέλει να πει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Μαρία μου να είσαι καλά και να περνάς όμορφα! <3
ΔιαγραφήΥπέροχο!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!!!!!!
ΔιαγραφήΑγαπητή Βάσια
ΑπάντησηΔιαγραφήτο παραμύθι σου με συγκίνησε βαθύτατα. Μου θύμισε τη δική μου πορεία...στη ζωγραφική!
Το βρήκα ψάχνοντας να ταιριάσω ένα λογοτεχνικό κείμενο με μία δική μου ζωγραφιά.Και το βρήκα ιδανικό! γιατί είχε όλ αυτά που θάθελα εγω να πω για την πορεία μου μέχρις εδώ
Θα μπορούσα να το δανειστώ,με το λινκ σου ΦΥΣΙΚΑ ,για να συνταιριάξω την ανάρτησή μου;;;
Φιλικά και θαυμαστικά
Χαρά
Βεβαίως! Με μεγάλη μου χαρά... :) Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΒάσια σ ευχαριστώ απο καρδιάς.
ΔιαγραφήΘα σ ενημερώσω μόλις αναρτηθεί κι ελπίζω να εγκρίνεις...
Νάσαι καλά.
Βάσια
ΔιαγραφήΕλπίζω να μη μετανοιώνεις για την άδεια που μου έδωσες
http://kantomagapi.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!!!!
ΔιαγραφήΚυρία Ακαρέπη, διάβασα το υπέροχο κείμενό σας "Το ταξίδι του σαλιγκαριού", τόσο διδακτικό, στο ιστολόγιο της Χαράς κι από εκεί ένιωσα την ανάγκη να σας γράψω δυο λόγια ευχαριστίας για το μάθημα και τις σκέψεις που μου προκάλεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντεύχομαι με τον τελευταίο σας λόγο: "μην το βάζετε κάτω"!
Να είστε καλά και καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε!
Με τα πιο φιλικά μου αισθήματα!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια ! Με κάνετε πολύ χαρούμενη! Καλή και δημιουργική συνέχεια σας εύχομαι!
ΔιαγραφήΕρχομαι από το μπλογκ της χαράς, ακολουθώντας τα ίχνη του σαλιγκαριού, που η ιστορία του μου μίλησε πραγματικά! Όταν τα παιδιά γυρίσουν από το σχολείο θα τη μοιραστώ μαζί τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Ευχαριστώ από καρδιάς και την Χαρά για την υπέροχη εικόνα , κι εσένα για την επίσκεψη και τα τόσο καλά λόγια ! Καλή συνέχεια και να χαίρεσαι τα παιδιά σου... Το ότι θα τους διαβάσεις την ιστορία , με γεμίζει ιδιαίτερη χαρά!!! <3
ΔιαγραφήΑγαπητή μου Βάσια καλησπέρα σου από την Νέα Υόρκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το Σαλιγκάρι πρώτα στης καλής μου φίλης της Χαράς το μπλογκ. Κι΄ήρθα κι΄από δω. Να σου πω ότι το παραμυθάκι σου είναι υπέροχο. Λέει πολλά. Αφήνει πολλά μηνύματα προς τα έξω. Φτάνει να μπορέσει κάποιος να τα καταλάβει και να τα κλείσει στην καρδιά του. Και ένα μικρό περίπατο που έκαμα στο μπλογκ σου το βρήκα πάρα πολύ ενδιαφέρον. Αν δεν ενοχλώ θα περνάω απ΄εδώ. Εμένα με βρίσκεις στο http://eftanhsa.blogspot.com.
Nάσαι πάντα καλά.
Καλημέρα ! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την επίσκεψη!! Εννοείται πως δεν ενοχλείς και μπορείς να περνάς όποτε θέλεις! .... Έκανα επίσκεψη στο link που μου δίνεις αλλά μου βγάζει ""το ιστολόγιο δεν βρέθηκε""
ΔιαγραφήΚαλημέρα!!!
υπεροχο!!μπραβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ! Καλημέρα!!!!!
Διαγραφήγη
ΑπάντησηΔιαγραφήλάθος
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, ΥΠΈΡΟΧΟ ΑΠΛΆ ΥΠΈΡΟΧΟ ΜΠΡΆΒΟ ΒΆΣΙΑ !!!!! Αυτό το παραμύθι μας μαθαίνει να μην το βάζουμε μας διδάσκει να κάνουμε όνειρα για το μέλλον !!!! Πιστεύω ο,τι όποιος διαβάσει αυτό το παραμύθι θα μάθει πολλά και μπορεί να τα διδάξει και σε άλλους,να μάθει σε άλλους να μην το βάζουν κάτω και να κάνουν όνειρα για τη ζωή τους !!! Αυτά ήθελα να πω . Καλό βράδυ !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήWhat is a casino? | MJHHub
ΑπάντησηΔιαγραφήA casino is the simplest way 밀양 출장마사지 to bet on sports. In this guide, we'll 경주 출장안마 show you how to bet 안양 출장안마 on sports at 충청남도 출장안마 Jumba 안성 출장안마 Casino.